Kazanie według Ewangelii św. Jana 15,13

Autor: Msgr. Dr Josef Hernoga  (kościół katolicki)

31.01.2016 Schwabach

Szanowna Pani Miłość!

O Tobie, my ludzie myślimy i mówimy nawet więcej niż o pogodzie.

Pieśni i piosenki wyśpiewują Twoje szczęście, wiersze opisują Twoją piękność, a powieści opowiadają

o szczęśliwym zakończeniu, albo o dramatach kochających się ludzi.

Każdy człowiek od pierwszego aż do ostatniego tchnienia tęskni za Tobą, kochana Pani Miłości. Każdy chce być kochamy i kochać innych.

Jednakże będziesz- Kochana Miłości często źle zrozumiana co prowadzi do wielu tragedii. Często będziesz ograniczana tylko do uczucia, czy- co uważam za gorsze- do seksu, będziesz redukowana do zaspokajania żądzy. Wielu zakochanych przy euforii miłości wyłącza swój rozum i zachowują się jak zaślepieni. Niektórzy pojmują Ciebie Miłości jako krótkotrwałą, przelotną okazję, którą trzeba wykorzystać. Inni nie biorą za Ciebie żadnej odpowiedzialności i są ci niewierni. Tak często tęsknota za miłością staje się tylko nawykiem.

Bogu dzięki, że większość ludzi rozumie Cię Miłości jako sprawcę serca. I to oznacza w języku Biblii
„centrum człowieka”, ten „żywy centralny punkt”. W tym sensie jesteś, kochana Miłości, właściwie podstawą całego człowieka. Jesteś podstawą, która wpływa decydująco na całe życie pojedynczych ludzi: na ich myślenie, chęci, mowę i działanie.

Największą potrzebą kochającego jest to, by ukochanego uczynić szczęśliwym.

Taką miłość Jezus Chrystus pokazał nam całym swoim życiem: „Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”. (Ew. św. Jana 15,13).

Dla tego życzę Ci, droga Pani Miłości, żebyś Ty w naszym współczesnym świecie, w naszych ludzkich sercach urzeczywistniała się jako „agape”, jako ofiarna, bezinteresowna miłość, która uszczęśliwia drugich i przez to sama znajduje szczęście.

Przede wszystkim życzę Ci, byś Ty Miłości- po prostu była kochana!

Twój Józef