Przemyślenia na podstawie fragmentu Ewangelii św. Łukasza na temat: Ponieważ Pan go potrzebuje

Autor: Christoph Kreitmeir (13.04.2019)

Ewangelia według św. Łukasza 19, 28- 40:

A powiedziawszy to, szedł dalej, zdążając do Jerozolimy. A gdy się przybliżył do Belfage i do Betanii, do Góry zwaną Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów swoich, mówiąc: Idźcie do wioski, naprzeciwko, w której, gdy do niej wejdziecie, znajdzie oślę uwiązane, na którym nikt z ludzi jeszcze nie siedział i odwiązawszy je, przyprowadźcie.
A jeśliby was kto pytał: Dlaczego odwiązujecie, powiedzcie tak: Pan go potrzebuje.

A gdy odeszli ci, którzy zostali wysłani, znaleźli, jak im powiedział. Gdy zaś odwiązali oślę, rzekli jego właściciele do nich: Dlaczego odwiązujecie oślę? A oni rzekli: Pan go potrzebuje.

I przywiedli je do Jezusa i narzuciwszy swoje szaty na oślę, wsadzili na nie Jezusa.
A gdy on jechał, rozpościerali szaty swoje na drodze.

Gdy zaś zbliżał się już do podnóża Góry Oliwnej, zaczęła cala rzesza uczniów radośnie chwalić Boga wielkim głosem za wszystkie cuda, jakie widzieli, mówiąc: Błogosławiony, który przychodzi, jako król w imieniu Pańskim. Pokój na niebie i chwała na wysokościach.

A niektórzy faryzeusze z tłumu mówili do niego: Nauczycielu, zgrom uczniów swoich. I odpowiadając, rzekł: Powiadam wam, że jeśli ci będą milczeć, kamienie krzyczeć będą.

Przy lekturze dzisiejszej Ewangelii, nasz autor, Christoph Kreitmeir, wielokrotnie się zdziwił.
Przede wszystkim poleceniem Jezusa do swoich uczniów, by przyprowadzili mu obce oślę, to brzmi rzeczywiście dziwnie. Jednakże, ta historia ma głęboki sens, na który powinniśmy zwrócić uwagę.

„Ponieważ Pan go potrzebuje…”- ta wypowiedź, już przy pierwszym czytaniu zwróciła moją uwagę.

Zdziwiło mnie też to, że uczniowie Jezusa zastali wszystko dokładnie tak, jak on im to przepowiedział. Mniej zadziwiający jest fakt, że kiedy oni odwiązywali to oślę, to oczywiście zostali zapytani, dlaczego to robią. Czy chcą to zwierzę ukraść? Uczniowie dają odpowiedź, którą im dał: „Ponieważ Pan go potrzebuje”.

Teraz, znowu moje zdziwienie i prawdopodobnie nie tylko moje. Ludzie, prawdopodobnie właściciele tego osła, pozwalają na to, by uczniowie to zwierzę ze sobą wzięli. Dlaczego?

Ponieważ Pan go potrzebuje!

Jezus musiał być chyba znany w okolicy Betfage i Betanii i musiał być szanowany, ponieważ inaczej ci ludzie z pewnością nie oddaliby tego oślęcia uczniom.
Interesujące jest też to, że nie mówi się tu o Jezusie, jako Rabbi, tylko o „Panu”.

Pan- Kyrios- podkreśla szczególną bliskość Jezusa dla Boga, jego królewski autorytet jak i jego charakter służebny w stosunku do ludzi. Właśnie te trzy znaczenia zaostrzają się przy jego wjeździe na ośle do Jeruzalem: bliskość Boga, król i Pan, który służy.
Kyrios- został i zawsze będzie w naszej wierze utożsamiany z samym Bogiem.

„Ponieważ pan go potrzebuje…” Czego dokładnie potrzebuje Pan?
Czego dokładnie potrzebuje Bóg?
Czy Bóg w ogóle czegoś potrzebuje?

Tak, ponieważ tak, jak stary, a przede wszystkim Nowy Testament pokazuje nam, że Bóg chce od ludzi nie tyle ofiary wszelkich rodzajów, lecz o wiele bardziej uznania Boga, miłosierdzia i miłości. Istotą Boga jest miłosierna miłość i ta miłość chce z natury też odwzajemnienia miłości. Miłość i odwzajemniona miłość, pokazują się dzisiaj w czynie Jezusa, który, jako służący król rozsiewa poświęcenie, przebaczenie i miłosierdzie.

Także, jeśli nie możemy w to uwierzyć, Bóg nie chce od nas, byśmy byli perfekcyjni, czy też byśmy spełniali wszystkie możliwe oczekiwania i zasady. Bóg chce mieć z nami osobisty związek, by móc nas prowadzić do szczęścia, do zbawienia. Przy tym, nie jest ważne, jak wiele my, zewnętrznie mamy do okazania, lecz jakie wewnętrzne skarby pozwalają nam błyszczeć.

Jezus jest tego najlepszym przykładem, ponieważ on nam pokazuje: Bóg jest miłością, a kto pozostaje w miłości, ten pozostaje w Bogu, a Bóg w nim (1 List św. Jana 4,16).
I to w dobrych, jak i w ciężkich dniach też!