3. Niedziela Wielkiego Postu 2015 Porządkowanie w świątyni- Porządek jest wskazany!

Autor: Monsignore Wilfried Schumacher
Kapłan i dziekan katedry w Bonn

Kiedy jest się w Lourdes, czy w innych świętych miejscach i widzi się mnóstwo sklepików z dewocjonaliami, gdzie ludzie robią interesy, wtedy szybko myśli się o dzisiejszej Ewangelii. Nawet tu skarżono się, że przed drzwiami katedry postawione zostały skarbonki ofiarne. – Czy dlatego będzie nam opowiedziana ta Ewangelia? Czy dlatego towarzyszy nam ona w tej drodze do Wielkanocy?W Ewangelii św. Jana, teks ten o wypędzeniu handlarzy ze świątyni znajduje się na początku, już w drugim rozdziale. U innych ewangelistów, droga Jezusa rozpoczyna się nawoływaniem do nawrócenia.

1. Porządkowanie
   U Etrusków, których nekropolie przypominają nasze wielkopostne chusty, pierwotnie określenie „tempel, templum” było obszarem odgradzającym od świeckiego rejonu. Tam siedzieli rzymscy kapłani, którzy obserwowali lot ptaka i tłumaczyli to, jako orędzie bogów.

W pogańskiej świątyni Rzymian i Greków, mottem podstawowym było: „Do ut des”, to znaczy: daję, by otrzymać.
Właściwa ofiara powinna, zatem bogów ułaskawić, powinna przynieść pomoc i ochronę. Pomoc na wojnie, owocne żniwa i to, czego człowiek zawsze oczekiwał od swoich bogów.
Wszystko to odbywało się według dewizy: „Jeśli ja daję coś Bogu, otrzymam coś w zamian”.

Zupełnie inaczej było w świątyni w Jeruzalem: już hebrajskie określenie pozwala coś innego przypuszczać: Bet Hamikdasch- „Dom świętego”.
Tu powinno się właściwie świętować, że Bóg wyprzedza swą łaską każde ludzkie działanie. Życie jest darem, ono pochodzi od Boga za darmo. Ten Bóg jest wśród nas! On z nami wyszedł z niewoli Egiptu: „Ja jestem Jahwe, twój Bóg, który cię wywiódł z Egiptu, z niewoli. Ty nie możesz mieć innych Bogów przede mną”, tak czytamy w Dziesięciu przykazaniach.
Święta żydowskie były od początku zawsze świętami wdzięczności. Sabat był podziękowaniem za stworzenie, święto Paschy było świętem plonów, tak samo, jak święto szałasów. Między Bogiem a człowiekiem nie było nic do targowania się. Nie było żadnej ceny, którą człowiek mógłby zapłacić, by wywołać działanie Boga.

Teraz, Jezus widzi na terenie świątyni handel, kupowanie i sprzedawanie. Tu nie ma już niczego za darmo, nie ma już łaski, lecz życie określają tu prawa rynku.

Wskazany jest porządek! Lecz nie tylko w Jerozolimie- „Czy nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?”, pyta nas apostoł Paweł w 1. Liście do Koryntian.

Uporządkowanie wskazane jest też i u nas.
Jak wygląda mój związek z Bogiem?
Jaki jest mój obraz Boga?
Czy postępuję z nim też według dewizy „ja daję, by otrzymać?”
Czy chcę Boga ułaskawić tą, czy inną ofiarą?

Właściwą ofiarą jest tylko moje życie, które kieruje się miłością Boga i bliźniego. Boga, który zapewnia mi bezpieczeństwo, swoją bliskość i ochronę, a moje życie ma się rozwijać w sympatii i miłości do drugiego człowieka.
Moje życie będzie wtedy echem Jego łaski, a nie mojego wymagania.

Wskazane jest uporządkowanie, jeśli moje życie jest za bardzo opanowane przez prawa rynku, a moje serce nie jest już otwarte na Bożą miłość…

2. Nowy Adam
   „46 lat ta świątynia będzie budowana”, mówią Żydzi do Jezusa.
   To, co wygląda na historyczną przechwałkę czasową, przy bliższym spojrzeniu ujawnia głębszy sens.Augustyn wskazuje, że za liczbą 46 ukrywa się imię Adam.

Dla Żydów, mianowicie za literami ukryte były też liczby. Tak zatem, literze „A”, w hebrajskim Aleph odpowiada liczba 1. Litera „D”, w hebrajskim Daleth odpowiada liczbie 4.
Zaś litera „M”, w hebrajskim Mem, liczba 40. Licząc raczej dalej to:46.

To jest zatem stary Adam, stary człowiek, ten przez grzechy skorumpowany człowiek, który był rozdarty. Potem powstaje Chrystus, a z Nim nowy Adam, który żyje w takiej harmonii z Bogiem, którą Bóg wymyślił dla niego od początku stworzenia.

Słowo „Adam”, w języku hebrajskim spokrewnione jest ze słowem „podobny”. Adam, człowiek, jest zatem odbiciem Boga.
Jego życie umożliwia życie innym.

Nie Żydzi, lecz my powinniśmy stłumić w sobie starego Adama. Sam Chrystus przyłoży do tego rękę i pomoże nam stać się nowym Adamem.

Wskazane jest, zatem uporządkowanie!