Nasze serce jest większe, niż ten świat

Autor: Siostra Christine Klimann/ Rzym 27.06.2020
Przemyślenia na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Mateusza

Ewangelia wg. św. Mateusza 10, 37- 42:
Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma.

Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.

Wszyscy mamy pewne wyobrażenie, co znaczy udane życie- a potem… Jezus wymaga dokładnie czegoś przeciwnego.
Siostra Christine Klimann wie, jak wrogo to brzmi w stosunku do naszego życia.
Przy tym, Jezus chce podarować nam tylko jedno: Chce nam dodać odwagi do większego szczęścia.

Lubię opowiadania o mitycznym świecie Śródziemia. Hobbcici, to sympatyczne stworzenia. Kochają życie i dobre jedzenie, są towarzyscy i weseli, lubią dzieci, lubią gotować i piec ciasta. Palą swoje fajki pokoju i oczarowani słuchają dobrych historii. Kiedy życie ludzkie jest takie, jak życie Hobbitów, to wtedy pokazują się ze swojej miłej i przyjaznej strony. Jak byłoby pięknie, gdyby tak było zawsze!

Jednak z tym rzeczywistym życiem jest tak, jak z historią J. R. Tolkiena: Przeżywamy napięcia, stresy, musimy zmagać się z wymaganiami i żądaniami. Jak kruche jest nasze życie i nasze bezpieczeństwo, pokazał nam zupełnie nieoczekiwanie koronawirus!
Tak, jak Frodo i jego towarzysze, jesteśmy zmuszeni podjąć decyzje. Czy my to uwzględniamy? Czy się tego podejmujemy?

Myślę często o włoskich pielęgniarkach i lekarzach, którzy poświęcają swoje życie w służbie innym. Już ponad 150 z nich tę walkę przegrało! W krainie Shire, gdzie największą wartością jest przyjemność, to jest klęska. Także w naszym świecie jest to tragedia; ale my się domyślamy, że w oddaniu się dla innych, ukryte jest życie. Żyjemy też dzięki temu, że ludzie odważnie wstawiają się za coś, co wykracza poza ich życie i szczęście. Jest wiele ludzi, którzy stają po stronie słabych, po imieniu nazywają niesprawiedliwość, pozostają uczciwi, niedostrzegani zmywają naczynia, kwestionują fałszywe bezpieczeństwo i rezygnują z przemocy i nie klękają, wyznając swoje ideały. Odczuwam głęboką wdzięczność dla tych wszystkich ludzi. Co to byłby za świat bez takich właśnie ludzi?

Patrząc z perspektywy Krainy Shire, słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii są groźne i stawiają zbyt duże wymaganie. Są groźne, ponieważ zaatakowana jest tu nasza miłość do najbliższych, kochanych, jako największa wartość w życiu.
Zbyt wielkie wymaganie, ponieważ to, czego żąda os nas Jezus brzmi nie inaczej tylko, jakie wrogie nastawienie do życia.

Jednak my, nie jesteśmy Hobbitami, nawet, jeśli czasami bardzo chcielibyśmy być.
Nasze serce jest większe, niż ten świat.

Szczęścia, którego oczekujemy, ten świat pojąć nie może. Szczęście, które jest nam darowane, jest niezniszczalne. Ten świat potrzebuje naszej perspektywy i naszej nadziei. Z tego punktu patrzenia, słowa Jezusa brzmią inaczej: Nie, jako zagrożenie, lecz jako dodanie odwagi naszemu sercu, utwierdzenie w tym, co rzeczywiście się liczy.

Słowa Jezusa, to nie za duże wymaganie, lecz perspektywa, której koniecznie potrzebujemy, właśnie w czasach, w których jest tak wiele niepewności, jak nigdy wcześniej. Jezus zaprasza nas, byśmy nie szukali krainy złudnego szczęścia, lecz czegoś lepszego: abyśmy pozyskali nieprzemijające życie.

Autorka:
Siostra Christine Klimann, należy do kongregacji pomocników, jest referentką pastoralną i studiuje w Rzymie psychologię.