Autor: Siostra Veronica Krienen/ Bonn 25.03.2017
Przemyślenia na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Jana

Ewangelia wg. św. Jana 9, 1- 41:
Przechodząc zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia. Jego uczniowie zapytali Go: „Rabbi, kto grzech popełnił: on czy jego rodzice, że się ślepy urodził?” Jezus odpowiedział: „Ani on grzechu nie popełnił, ani jego rodzice, lecz to po to, aby na nim objawiły się dzieła Boga. Trzeba, abyśmy, dopóki dzień jest, spełniali dzieła Tego, który mnie posłał. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać. Dopóki będę na świecie, będę światłem świata”.  Po tych słowach splunął na ziemię i przygotował maź ze śliny. Tą mazią posmarował jego oczy i rzekł mu: „Idź, obmyj się w sadzawce Siloam” (ta nazwa znaczy „Posłany”). On poszedł, obmył się i wrócił już widząc.

Autor: Siostra Ursula Hertewich/ Bonn 01.04.2017
Przemyślenia na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Jana

Ewangelia wg. św. Jana 11, 1- 45:
Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty. Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej to brat Łazarz chorował. Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz. Jezus usłyszawszy to rzekł: Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą. A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza. Mimo jednak że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu. Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znów do Judei. Rzekli do Niego uczniowie: Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znów tam idziesz?

Autor: Kapłan Christian Olding/ Bonn 27.10.2018
Przemyślenia na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Marka

Ewangelia wg. św. Marka 10, 46- 52:
Tak przyszli do Jerycha. Gdy wraz z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak, Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. Ten słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: „Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Jezus przystanął i rzekł: „Zawołajcie go!”

Autor: Ojciec Philipp König/ Bonn 08.09.2018
Przemyślenia na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Marka

Ewangelia wg. św. Marka 7, 31- 37:
Znowu opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. [Jezus] przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: „Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę”.

Autor: Kapłan Christoph Kreitmeir/ Ingolstadt 01.08.2020
Przemyślenia na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Mateusza

Ewangelia wg. św. Mateusza 14, 13- 21:
Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności! Lecz Jezus im odpowiedział: Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść! Odpowiedzieli Mu: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb. On rzekł: Przynieście Mi je tutaj!

Autor:  Siostra Veronica Krienen

Ewangelia według św. Jana 6, 24- 35:

Gdy więc lud zauważył, że tam nie ma Jezusa, ani jego uczniów, wsiedli na łodzie i przeprawili się do Kafarnaum, szukając Jezusa.

A znalazłszy go za morzem, rzekli do niego: Mistrzu, kiedy tu przybyłeś?
Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, szukacie mnie nie, dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się.

Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa, o pokarm żywota wiecznego, który wam da Syn Człowieczy; na nim bowiem położył Bóg Ojciec pieczęć swoją. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Ojciec Josef Maria Böge

Ewangelia według św. Jana 6,1-15
Potem Jezus odszedł na drugi brzeg Morza Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. A szło za nim
mnóstwo ludzi, bo widzieli cuda, które czynił na chorych.
Wstąpił tedy Jezus na górę i tam usiadł z uczniami swymi.
A była blisko Pascha, święto żydowskie.
A Jezus podniósłszy oczy i ujrzawszy, że mnóstwo ludzi przychodzi doń, rzekł do Filipa: Gdzie
kupimy chleb, aby mieli, co jeść? A mówił to, wystawiając go na próbę; sam bowiem
wiedział, co miał czynić. Odpowiedział mu Filip: Za dwieście denarów nie wystarczy dla nich
chleba, choćby tylko każdy odrobinę otrzymał. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Siostra Charis Doepgen/ katolisch. de
 

Ewangelia według św. Jana (2,1-11)

 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa.  Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.  A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”.  Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?”.  Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.  Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.  Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą!” I napełnili je aż po brzegi. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Christof  Voit
22.01.2017 Kościół św. Jana, Meissen

Drogie siostry i bracia!

Jan przedstawia nam dzisiaj robiącą wrażenie historię cudu. On opowiada ją chrześcijanom swojej wspólnoty „by uwierzyli”, sam to tak uzasadnił. Dlatego on opowiada ją inaczej, niż Mateusz w Ewangelii o setniku z Kafarnaum. Jan, wszystkie wydarzenia z życia Jezusa widzi z perspektywy największego cudu, zmartwychwstania. U niego Jezus mówi i działa, jako zmartwychwstały.Podczas czytania, czuje się, jak Janowi serce płonie z tego powodu, że Bóg uratował Jezusa od śmierci, że Jezus jest Panem wszystkich Panów, jedyną władzą, która się liczy.

CZYTAJ CAŁOŚĆ