Autor: Siostra Birgit Stollhoff/ Bonn 16.04.2017
Przemyślenia na podstawie fragmentu z Ewangelii św. Mateusza

Ewangelia wg. św. Mateusza 28, 1- 10:
Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia, przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli.

Autor: Ojciec Philipp König/ Frankfurt nad Menem 04.04.2020
Przemyślenia na podstawie fragmentu Ewangelii św. Mateusza (21,1-11)

Ewangelia wg św. Mateusza 21, 1- 11:
A gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage, na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów, mówiąc: Idźcie do wioski, która jest przed wami, a wnet znajdziecie oślicę uwiązaną i oślę z nią; odwiążcie i przywiedźcie mi je.
A jeśliby wam ktoś coś rzekł, powiedzcie: Pan ich potrzebuje, a on zaraz puści je. A to, aby się spełniło, co powiedziano przez proroka, mówiącego:
Powiedzcie córce syjońskiej: CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Pastor Christian Olding/ Geldern 11.04.2020

Przemyślenia na podstawie fragmentu Ewangelii św. Jana (20,1-18):

A pierwszego dnia tygodnia, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła Maria Magdalena do grobu i ujrzała kamień odwalony od grobu. Pobiegła, więc do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus i rzekła do nich: Zabrali Pana z grobu i nie wiemy, gdzie go położyli.Wyszedł tedy Piotr i ów drugi uczeń i poszli do grobu. A biegli obaj razem, ale ów drugi wyprzedził Piotra i pierwszy przyszedł do grobu.

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Siostra Jordana Schmidt/ Schwalmtal- Waldniel 25.04.2020

Przemyślenia na podstawie fragmentu Ewangelii św. Łukasza (24,13-35):

I oto tego samego dnia, dwaj z nich szli do miasteczka zwanego Emaus, które było oddalone o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. I rozmawiali ze sobą o tych wszystkich wydarzeniach. A gdy tak rozmawiali i nawzajem się pytali, sam Jezus, przybliżywszy się, szedł z nimi. Lecz, oczy ich były zasłonięte, że go poznać nie mogli. I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy prowadzicie idąc? I przystanęli przygnębieni. I odpowiadając, jeden, imieniem Kleops, rzekł do niego: Czyś ty jedyny pątnik w Jerozolimie, który nie wie, co się w niej w tych dniach wydarzyło? Rzekł im: Co? Oni zaś odpowiedzieli mu: Z Jezusem Nazareńskim, który był mężem, prorokiem mocarnym w czynie i w słowie przed Bogiem i całym ludem. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Wilfried Schumacher
Kapłan i dziekan miasta Bonn

W okresie Bożego Narodzenia, w kinach wyświetlano film rysunkowy „Książę Egipcjan”. Film ten opowiada historię Mojżesza i kończy się wielkim exodusem, wyjściem z niewoli i niewolnictwa. To film nie tylko dla dzieci. –
Ashira ha Adonai- Prowadź nas, o Panie- śpiewają ludzie, młodzi i starzy, dzieci i starcy, zdążając przez Morze Czerwone ku wolności- ich radość i śmiech są zaraźliwe.

W tych dniach przeżywamy exodus całego narodu w środku Europy- ten, kto podczas wieczornych wiadomości patrzy na twarze tych ludzi, temu wcale nie jest do śmiechu! Strach, rozpacz, zwątpienie, głód, ból- to nie jest żaden pochód do wolności, to jest wygnanie połączone z okropną masakrą. Większość kobiet została bez mężów, dzieci bez ojców. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Monsignore Wilfried Schumacher
Kapłan katedry w Bonn

„Zaryglowali wejście i postawili straże”- tak kończy się historia Męki Pańskiej w Wielki Piątek. Ci, którzy doprowadzili do śmierci Jezusa, zabezpieczyli grób i zaryglowali wejście do niego. Oni chcieli być pewni, że nic się już nie wydarzy. Zabezpieczyli wejście do grobu ciężkim głazem, kamieniem zablokowali życie.

Często już, władczy tego świata- świata, dla którego Chrystus chciał umrzeć- próbowali raz na zawsze, przed jego grób przytoczyć kamień. Mnie bardzo niepokoi, jak my, chrześcijanie na to patrzymy. My pozwalamy, aby tradycja chrześcijańska naszego kraju i kontynentu, wciąż spychana była na dalszy plan tak, jakby zmarły został zamknięty w grobie. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Msgr. Wilfried Schumacher
Kapłan katedry w Bonn

Chrzest- ratowniczy chwyt Chrystusa

Drogie siostry i bracia,
drodzy kandydaci do chrztu, radujemy się z wami, że zdecydowaliście się na to, by się ochrzcić.

Jednak, co oznacza chrzest? Staniecie się przez to chrześcijanami.
W życiorysie napisane będzie wyznanie „rzymsko- katolickie”. Czy jednak o to tu chodzi.
Co oznacza chrzest? To pytanie, które możemy też sobie postawić, my, którzy zostaliśmy już dawno ochrzczeni. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Msgr. Wilfried Schumacher
Kapłan katedry w Bonn

Wszystko nosi boski charakter pisma

Zgromadziliśmy się tu, w nocy. „Noc” dla Biblii jest nie tylko czasem miedzy zachodem słońca a wschodem słońca. Noc, może też być w ludziach w środku jasnego dnia.
Noc- to doświadczenie cierpienia i bólu, noc- to bezowocność, rozstanie, klęska nocy- to jest cierpienie w jego różnych postaciach- to jest wojna, terror, przemoc, ucieczka, brak ojczyzny, samotność. Noc- wszyscy to znamy!
Noc- to jest Wielki Piątek, który musi przeżyć wielu ludzi. Też obie kobiety, Maria i Magdalena, które wybrały się w drogę, by odwiedzić grób.
Idźmy z nimi w ten wielkanocny poranek. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Monsignore Wilfried Schumacher
Kapłan katedry w Bonn

25.03.2018 Schlosskirche (Katedra w Bonn od 23. 07.2017 jest zamknięta z powodu generalnego remontu)

The same procedurę as every year– Każdego roku to samo, tak niektórzy mogą sobie pomyśleć, ponieważ rozpoczynam uroczystości Wielkiego Tygodnia. To jednak nie jest ta sama historia-, ponieważ my, słuchacze jesteśmy inni, niż przed rokiem: Nasze życie posunęło się do przodu, a stare orędzie trafia na nowe sytuacje. Tak zmienia się historia. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Monsignore Wilfried Schumacher
Kapłan katedry w Bonn

Była jeszcze noc, kiedy wyszliśmy z domu na to nabożeństwo, jak kobiety w poranek wielkanocny w Jerozolimie, które śpieszyły do grobu, by zrobić to, co w godzinę śmierci Jezusa było niemożliwe.
Zastają one pusty grób! Można sobie wyobrazić przerażenie i strach tych kobiet, wręcz słyszy się ich pytania!
To są te same pytania, które nam też cisną się na usta, kiedy nasze dni są zaciemnione, a nasze są ciemniejsze, niż tysiące nocy północnych. Kiedy mączą nas troski o nasze dzieci, kiedy nawiedza nas ciężka choroba, kiedy burzą się nasze związki, kiedy cierpienie i bieda określają naszą codzienność.

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Ojciec Josef Maria Böge

Ewangelia według św. Łukasza 24, 35- 48:

A oni też opowiedzieli o tym, co zaszło w drodze i jak go poznali po łamaniu chleba.
A gdy to mówili, On sam stanął pośród nic i rzekł im: Pokój wam!
Wtedy zatrwożyli się i pełni lęku mniemali, że widzą ducha. Lecz On rzekł im: czemu jesteście zatrwożeni i czemu wątpliwości budzą się w waszych sercach? Spójrzcie na moje ręce i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i patrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, Ja mam.
A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi. Lecz, gdy oni jeszcze nie wierzyli z radości i dziwili się, rzekł im: Macie tu, co do jedzenia? CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Siostra Veronica Krienen

Ewangelia według św. Marka 16, 1- 7:

A gdy minął sabat, Maria Magdalena i Maria Jakubowa i Salome, nakupiły wonności, aby pójść i namaścić go.

I bardzo rano, skoro wzeszło słońce, pewnego dnia tygodnia, przyszły do grobu. I mówiły do siebie: Któż nam przeniesie kamień od drzwi grobu?
Ale, gdy spojrzały, zauważyły, że kamień był odwalony, był bowiem bardzo wielki. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Ojciec Philipp König (20.04.2019)

Ewangelia według św. Jana 20, 1- 9:

A pierwszego dnia tygodnia, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła Maria Magdalena do grobu i ujrzała kamień odsunięty od grobu.
Pobiegła więc i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus i rzekła do nich: Zabrali Pana z grobu i nie wiem, gdzie go położyli.

Wyszedł tedy Piotr i ów drugi uczeń i poszli do grobu. A biegli obaj razem, ale ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przyszedł do grobu. A nachyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła, jednak nie wszedł. Przyszedł także i Szymon Piotr, który szedł za nim i wszedł do grobowca i ujrzał leżące prześcieradła. Oraz chustę, która była na głowie jego, nieleżąca z prześcieradłami, ale zwinięta osobno na jednym miejscu. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Pastor Matthias Zizelmann
17.04.2017 Kościół miejski w Horn

Droga wspólnoto!
„Wielkanoc prześcignęła Boże Narodzenie”, tak można było niedawno przeczytać w gazecie i
usłyszeć w radiu.
„W spożyciu czekolady”, czytaliśmy w doniesieniach dalej.
Czy spowodowane było to stresem?, pytałem siebie.
Lepiej jeść, ponieważ tak mało wiemy.
Lepiej jeść, ponieważ tak mało z tego zauważamy.
Tak, zazwyczaj reagujemy. Widocznie jedzenie pomaga nam ignorować niektóre pytania,
zwątpienia i niektóre depresyjne nastroje. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Ojciec Christoph Wrembek SJ (Jezuita)
16.04.2017 Kościół św. Klemensa, Hanower
Drogie siostry i bracia!

Tak bardzo chciałbym, chciałbym wiwatować, wykrzykiwać radość Wielkanocy!
Jak pięknie byłoby świętować znowu pokój Boży, życie bez śmierci.
„Tryumf śmierci został przezwyciężony, pokonany”- ale nie w tym roku, tak mi się wydaje.
Wielkanoc jest świętem męczenników, świętem łez. Bez tych łez, radość byłaby fałszywa. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Pastor Ute Sawatzki

16.04.2017 Kościół „Am See”, Duisburg

Kazanie na Wielkanoc 2017

Pochowaliśmy go. Tak się skończyło, jak się zaczęło. W grocie wydałam go na świat, owinęłam w pieluszki i położyłam w korycie z kamienia, z którego jadły zwierzęta.
Teraz, on leży, pogrzebany w grocie, owinięty w chusty, na cmentarzy na górze, w pobliżu Golgoty. CZYTAJ CAŁOŚĆ

Autor: Pastor Peter Michael Schmudde

16.04.2017 Kościół ewangelicki św. Piotra i Pawła

Czy coś pozostaje?

Na stole pali się świeca. Duże, jasne oczy dziecka patrzą na światło. To jest, jak magia, to coś, co tak migocze i promieniuje. Potem ktoś zdmuchnął świecę i wszystko minęło. Niebieskie oczu wędrują po pokoju. Gdzie się podział ten płomień, on gdzieś przecież musi być, gdzie się podział? Ona patrzy na mnie, rozgląda się po pokoju i płacze. Było przecież tak pięknie- teraz to zniknęło. CZYTAJ CAŁOŚĆ